Wolfsmelk (Euphorbia) is een plantengeslacht uit de Euphorbiaceae familie. Voor dit geslacht van vaste planten en eenmalig bloeiende planten staan er 20 verschillende planten in onze database.
Hieronder kunt u een overzicht bekijken van de planten in onze database die onder het plantengeslacht Wolfsmelk vallen.
Gebruik de onderstaande links om snel door te gaan naar specifieke informatie op deze pagina:
De wolfsmelk is een mooie en dankbare plant. Wanneer u deze plant aanschaft, zult u al snel succes hebben. Er zijn verschillende soorten wolfsmelk planten te koop, sommige zijn wintergroen waardoor uw tuin in de wintermaanden verzekerd is van kleur. Vaak komt de euphorbia in februari of maart al mooi in bloei. In het voorjaar geniet u dan al van hun geelgroene bloemen die in dichte trossen tot in de zomer bloeien. In het najaar verkleuren de bloemtrossen naar bruin en blijven hierdoor nog lang decoratief. Om de plant mooi te houden en de bloei nog meer te stimuleren, dient u de wolfsmelk te snoeien.
Wanneer kunt u het beste de wolfsmelk snoeien? Zodra de stelen met de bloemtrossen zijn uitgebloeid, afhankelijk van de soort in juni, juli of augustus, knipt u deze tot aan de grond af. Hiermee bevordert u de groei van nieuwe scheuten. Stelen die in de winter hun bladeren hebben verloren, andere bevroren delen en blad dat door de vorst bruin is geworden, snoeit u in het voorjaar tot aan de nieuwe knoppen rond de voet van de euphorbia. Draag tijdens het snoeien van de wolfsmelk altijd handschoenen, want het witte melksap is giftig. Als dit sap in aanraking komt met de huid of uw ogen, kan dit een nare reactie veroorzaken. Om de wolfsmelk te snoeien, is het belangrijk dat u een scherpe, schone snoeischaar gebruikt.
Erg veeleisend is de wolfsmelk qua verzorging niet. Snoeien, bemesten, iets bescherming in de winter en water tijdens droogte zijn de werkzaamheden die horen bij het onderhoud van de wolfsmelk. Na het snoeien in het voorjaar, kunt u de euphorbia bemesten met een klein beetje organische meststof. Een handje meststof per plant is voldoende. Daarnaast kunt u wat kalk aan de grond rondom de plant toevoegen. Tijdens langdurige droogte dient u de wolfsmelk water te geven. De plant kan enige droogte aan, maar als de periode te lang duurt, dient u bij te gieten. Bewater nooit op de plant, maar altijd op grond om de plant heen. Het is wel belangrijk dat het water in de grond goed weg kan. Check dit alvast voordat u de wolfsmelk gaat planten in uw tuin.
De wolfsmelk is winterhard (redelijk tot goed). Alleen bij strenge vorst en een schrale, droge wind kan de plant wel een goede bescherming gebruiken. U kunt dan het beste de voet van de euphorbia afdekken met een flinke laag compost of droog blad. De plant zelf kunt u eventueel nog afdekken met een aantal lagen vliesdoek. Tegenwoordig zijn onze winters niet erg streng meer, dus stelt de wolfsmelk verzorging in de winter weinig voor.
Gaat u de wolfsmelk planten? Bedenk dan dat de meeste soorten een voorkeur hebben voor de volle zon. De plant houdt van een warm en beschut plekje. Halfschaduw kan eventueel ook. De beste standplaats voor de wolfsmelk is een beschutte plek uit de wind en in de zon of halfschaduw. Qua grond staat de euphorbia het liefst in een neutrale tot lichtzure bodem. Zorg dat de grond goed gedraineerd is. De wolfsmelk kan, zeker in de wintermaanden, niet goed tegen een natte grond. Een waterdoorlatende, bij voorkeur iets kalkhoudende grond is voor wat betreft de bodem de meest ideale standplaats voor de wolfsmelk.
Voordat u de wolfsmelk gaat planten, strooit u wat aanplantgrond in het plantgat. Zet daarna de plant in het gat, vul op met aarde en druk stevig aan. Strooi ook wat compost rond de voet van de euphorbia en herhaal dit jaarlijks. Dit zorgt er tevens voor dat de bodem goed los en beter waterdoorlatend blijft. Bij het plaatsen van meerdere wolfsmelk planten wordt een planthoeveelheid van vijf tot zeven stuks geadviseerd. De wolfsmelk laat zich prima met andere planten combineren en woekert niet of nauwelijks.
U kunt de wolfsmelk stekken en vermeerderen door deze af te leggen. Dit betekent dat u na de bloei een tak naar de grond brengt en deze onder de aarde stopt. U kunt er een steen opleggen om te voorkomen dat de tak weer omhoog wipt. Op de plaats waar u de tak in de grond heeft gestopt, zal met een beetje geluk een nieuwe euphorbia plant ontstaan. Het is eveneens mogelijk om de wolfsmelk in zijn geheel op te graven, de wortels te delen en ieder deel afzonderlijk in de grond te plaatsen.
Daarnaast is het zo dat de wolfsmelk zichzelf uitzaait. Als u na de bloei uitgebloeide bloemstengels laat zitten, dan gaan de zaden rijpen. De zaden springen eruit en verspreiden zich door uw tuin. Uit de zaden groeien gemakkelijk weer jonge plantjes. Wilt u niet uw hele tuin vol met euphorbia planten? Dan is het verstandig de uitgebloeide bloemstengels af te knippen en op een van de andere manieren wolfsmelk te stekken en vermeerderen.