Muurpeper is een vaste plant uit de Crassulaceae familie en het geslacht Sedum (Vetkruid) en er staan 2 verschillende soorten in onze plantengids.
De bloeitijd van een Muurpeper ligt in juni en juli en de bloemen zijn geel van kleur.
De kleur van de bladeren is groen of geel, deze vaste plant is wintergroen en de volwassen hoogte ligt tussen de 5 centimeter en 5 centimeter.
Gebruik de onderstaande links om snel door te gaan naar specifieke informatie op deze pagina:
De muurpeper is een groenblijvende plant, snoeien is daarom niet per se nodig. U kunt hooguit af en toe oud blad wegknippen.
De plant heeft het voordeel dat die zich voornamelijk zelf snoeit. De oude delen sterven automatisch af en maken ruimte voor nieuwe scheuten. Het is geen probleem om oude delen zelf weg te knippen.
Ook na het snoeien herstelt de muurpeper zichzelf weer. U bent dus weinig tot geen tijd kwijt aan het snoeien van de muurpeper.
Het voordeel van de muurpeper is dat het in iedere normale tuingrond kan groeien en daarin ook heel oud wordt. Het heeft de voorkeur om de plant in de zon te plaatsen. Mochten er plantendelen door de vorst afsterven, dan kunt u dit in het voorjaar verwijderen.
Enkele soorten van de sedum kunnen stiekem nog best hoog worden, waardoor ze gemakkelijk omvallen. U kunt dit door een eenvoudige truc vermijden: wip in mei of juni met een vork de planten op. Vervolgens breekt u de wortels af en plaatst u deze terug in de grond. Op deze manier wordt de plant de volgende keer minder hoog. Uiteraard kunt u er ook tijdig een plantensteun bijzetten.
De muurpeper groeit ook op een hele droge plaats nog goed, maar wenst wel een zonnige plek. Mocht de groei te snel gaan, dan is het belangrijk om in te grijpen.
De verdere verzorging stelt gelukkig niet veel voor; de muurpeper regelt namelijk bijna alles zelf. De plant kan namelijk ook tegen vorst. Het is niet nodig om het dak af te dekken tijdens de wintermaanden.
Het voordeel van de muurpeper is dat hij overal goed op zijn plek zal staan. Zowel de zonnige als half schaduwrijke standplaatsen zijn geschikt voor deze plant.
Daarnaast stelt de muurpeper weinig eisen als het om de bodem gaat. Een losse, goed doorlaatbare bodem of een zware, leemachtige bodem zijn beiden prima voor deze plant.
De planten kunt u 15 tot 20 centimeter uit elkaar in de grond plaatsen en regelmatig water geven. Let er wel op dat er geen stuwvocht ontstaat. Hierdoor zullen de wortelen gaan rotten waardoor de plant doodgaat.
Mocht u randen in bloemperken of gemende borders willen opvullen, dan is de muurpeper een uitstekende kandidaat daarvoor.
In de winter is de muurpeper dus groenblijvend en kan die zichzelf ook heel gemakkelijk vermeerderen via de afgebroken blaadjes. De bladeren en takken die afbreken, groeien weer gemakkelijk uit tot nieuwe planten.
Deze ongeslachtelijke voortplanting is een belangrijke manier voor vetplanten, zoals de muurpeper.
Om nieuwe planten van de muurpeper te vermeerderen, snijd u in het voorjaar en in de herfst enkele bladeren af. Snijd de bladeren af met een mes, smeer de ‘wonden’ in met wat zwavelpoeder en plant het nadat de ‘wond’ genezen is. Het is aan te raden om de grond voor het planten enigszins nat te maken.
U kunt op meerdere manieren bepaalde vetplanten, dus ook de muurpeper, vermeerderen. Zaden kunnen worden verzameld, echter zijn deze moeilijk te ontkiemen.
Het is in ieder geval gebruikelijk om bladeren te gebruiken om de voortplanting te snijden. Als u een heel blad van een gezonde plant pakt, het afsnijdt met een mes en plat op een licht vochtige grond met de bladbasis dicht bij de grond plaatst, dan zal er binnen ongeveer twee weken een knop aan de bladbasis groeien.
De dodelijkste ziekte voor vetplanten is zwartrot. Dit zorgt ervoor dat een deel van de plant zwart en verrot wordt. Vervolgens zullen de bladeren eraf vallen wanneer ze worden aangeraakt en waarnaar de gehele plant zwart en verrot zal worden. Deze ziekte komt voor wanneer de grond niet goed wordt gedraineerd en te nat wordt.
Zodra de eerste symptomen van een bepaalde ziekte zijn gevonden, moet de muurpeper worden geïsoleerd. Het is belangrijk dat u het zieke deel eraf snijdt en de wond insmeert met zwavelpoeder, dit om secundaire infecties te voorkomen.
Vervolgens spuit u de hele plant in met carbendazim gemengd met water. Mocht de plant al zwart en verrot zijn met transparante bladeren, dan kunt u het beste de plant verwijderen en weggooien.
Ongedierte is ook een probleem wat voor kan komen bij vetplanten. Veel voorkomende plagen zijn bladluizen, schildluizen, spintmijten en witte vlinder. Voornamelijk in de zomermaanden breken deze plagen uit, maar over het algemeen is dit ongedierte beheersbaar.
Bekijk hieronder een overzicht van de verschillende soorten van de Muurpeper en klik op de namen voor meer informatie over een specifieke soort.